طبع من این نکته چه پاکیزه گفت / سهل بود خوردن افسوس مفت
مردم این ملک ز که تا به مه / هیچ ندانند جز احسنت و زه
هرکسی اندر غم جان خود است / فارغ از اندیشه نیک و بدست
بعد که مردم همه یادم کنند / رحمت وافر به نهادم کنند
زانچه پس از مرگ برایم کنند / کاش کمی حین بقایم کنند
دل به کف غصه نباید سپرد / اول و آخر همه خواهیم مرد
نظرات شما عزیزان: